Samen thuis

Een paar jaar geleden las ik een blog van een oude reisgenoot van mij, waarin zij schreef dat een ‘huis niet hetzelfde is als een thuis’, ik quote haar in het Engels: "it was a house, not a home". Korte samenvatting: zij is Canadees en had op reis in Thailand - waar we allemaal de divemaster cursus deden op Koh Tao - een Australiër ontmoet, waarmee ze nu nog steeds samen is. Ze woonden in Canada, verkochten hun huis (daar kwam de quote vandaan) en verhuisden naar Australië met hun twee kinderen. Die quote raakte mij. Ik associeerde mijn huis altijd als mijn thuis en vond het raar dat ik me er niet thuis voelde. “Wat was er mis met mij?!”, dacht ik. En nu, met alleen een rugzakje met wat kleding, ver weg van wat ik ken, voel ik me meer thuis dan ik me in jaren heb gevoeld. Alsof ik eindelijk weer volledig kan ademen. Zo’n gevoel van bevrijding, terwijl ik niet doorhad dat ik me ingesloten voelde.

Het is al even geleden dat ik het gevoel had dat ik me thuis voelde. Hier in Tulum ervaar ik dat, heel sterk. Het gaat me niet perse om het dorp, maar deze omgeving, die een sterke aantrekkingskracht op mij heeft. Tussen de chaos, bouwputten, stof en soms bijna ondraaglijke hitte overheerst toch harmonie, evenwicht en rust. Als de Maya’s hier een van hun meest belangrijke havensteden vestigden, moet het wel een bijzondere plek zijn. We blijven daarom twee weken langer in Tulum, omdat gevoel nog even vast te houden, in ons te verankeren. Wel in een ander appartement, iets dichter bij het centrum, zodat we ook daar nog meer kunnen rondkijken.

Sinds lange tijd voel ik ook meer ontspanning en vertraging. Het continu onderweg zijn hakt er soms best in en vooral na het reizen door Japan waren we toe aan meer rust. We merken dat we helemaal geen behoefte hebben aan het zien van veel plekken, continu door te reizen van hot naar her, maar dat we juist heel gelukkig worden om langer - een paar weken of maanden - op een plek door te brengen. Dat is juist ook de intentie van deze reis: langer op een plek blijven en ervaren hoe het is om daar te leven.

Ook onze relatie maakt ontwikkelingen door. Waar we eerder in Nederland veel toevlucht in elkaar zochten, vooral in de periodes dat we ons wat minder sterk voelden, ervaren we hier dat we als individu groeien en behoefte hebben aan meer ruimte om onze eigen dingen te doen. Een hele goede ontwikkeling, voelen we. Alsof onze relatie ook naar een nieuw level groeit. Na een paar dagen tijd zonder elkaar door te brengen, merkten we gelijk al het effect daarvan, hoe fijn het is om dan aan het eind van de dag thuis te komen bij elkaar en elkaar te vertellen over de ervaringen van de dag. Het is goed om elkaar af te toe te moeten missen, want dan is het extra fijn om weer samen te zijn.