Een tijd van komen en gaan

We kwamen in Costa Rica om te leren dat we mogen gaan. We voelen ons verzadigd van indrukken en ervaringen die we onderweg hebben opgedaan en hebben de behoefte aan tijd en ruimte voor integratie. We merkten dit in Mexico al, afgelopen maand. Daar kwamen we terug op een bekende plek en dat was ontzettend fijn. Voelde even niet als onderweg zijn, maar gewoon zijn. Ook merkten we dat we niet zo goed wisten wat we in Costa Rica zouden gaan doen bij terugkomst. Kwam vanzelf wel, dachten we. En ja hoor. Het korte visum dat we kregen op het vliegveld in Costa Rica gaf het zetje; tijd om te gaan. Een stukje verbazing, verdrietigheid en enthousiasme tegelijk. We sluiten iets af, maar staan aan het begin van iets nieuws! En dat voelt goed, veel zin in. Wortels in de aarde geschoten, nu tijd om te verstevigen. 🌱